Dzisiaj dzień pamięci Powstania Warszawskiego. Wszyscy o tym piszą i czczą 74 rocznicę. Ja, jak zwykle oblewam łzami pamięć poległych! Dzień mam pracowity. Wróciliśmy z Jastarni i jak to po przyjeździe, pranie, prasowanie, załatwianie zaległości, które się nagromadziły. Upał niemiłosierny!
Nad morzem się tego tak nie czuło. Cały tydzień mieliśmy super pogodę. Sinice zawitały dopiero w ostatni dzień pobytu, to znaczy pojawiały się ale zawsze nad jakąś częścią plaży powiewała biła flaga i kąpiel była dozwolona. Załapaliśmy się nawet na zaćmienie księżyca i wraz z całym tłumem wczasowiczów oblegających molo wpatrywaliśmy się w ledwie dostrzegalny zarys czerwieniejącej tarczy na zachmurzonym niebie. Nic nie szkodzi, ważne, że byliśmy świadkami tego epokowego wydarzenia. Tam nareszcie odpoczęłam wolna od trosk dnia powszedniego, z rodziną, w miłej atmosferze. Pan Englert wypoczywał w Juracie, ale dla mnie to zbyt drogie i ekskluzywne miejsce. Jastarnia jest w sam raz.
Oto dowód, że kapiel była możliwa i to dzień w dzień. 

Upały nie odpuszczają. Nie zanosi się na ochłodzenie, gdy tak dalej pójdzie, trudno będzie wytrzymać. Starsi ludzie są w trudnej sytuacji. Zakupy najlepiej robić rankiem, wtedy jest chłodniej, ale to niewłaściwe chyba słowo, jest tylko trochę mniej gorąco. Nawołuje się w telewizji, że trzeba zadbać o siebie, ale także o leki, które trzeba przecież brać. Pod wpływem wysokiej temperatury mogą zmieniać swoje właściwości, działać zbyt silnie, albo nie działać dostatecznie aby pomóc starszej osobie. Nie wolno trzymać ich na parapetach, w miejscach nasłonecznionych i najlepiej w lodówce, jak mamy miejsce, lub w ciemnej szafce, całkowicie zabezpieczone przed promieniami słonecznymi.

Poeta to istota skomplikowana, potrzebuje podniet, doznań, aby tworzyć. Zielony Konstanty kochał srebrną Natalię, ale jedna nie wystarczyła. Oznajmił kolejnej wybrance serca, że… ma od Boga specjalny przywilej na wielożeństwo, które jest mu niezbędne jako poecie. On nie był winien, że zakochiwał się raz po raz. W czasie wojny w stalagu była Marta Stobiecka, w kraju Natalia z córką Kirą. Lucyna Wolanowska po wojnie urodziła mu syna, we Francji była Halina Micińska. O sezonowych narzeczonych nie będę się rozpisywać. Serce poety jest jak ocean, wielkie i pojemne. Wylewają się z niego wiersze, które ja lubię czytać. Przecież to mnie tylko interesuje. Pisał pięknie, a kobiety? Nie moja to sprawa.

Podoba mi się ta sentencja, dlatego ją przytoczyłam. Tak naprawdę chcę napisać o innym problemie, który dla mnie jest szczególnie uciążliwy w czasie upałów. Nie wiem co jest tego przyczyną i dlatego nic z tym nie robię, gdyż po zmianie temperatury dolegliwość mija i o niej zapominam. Moje włosy w czasie upałów po jakimś tam wysiłku stają się mokre! Ile razy dziennie można myć włosy? Ciągle chodzę z włosami w nieładzie i to mnie męczy. Odkurzę mieszkanie, moje włosy są mokre. Gotuję w kuchni, mam włosy zmoczone potem. Szybko idę, jestem staruszką z mokrą głową. Przeczytałam w internecie, że przyczyną może być: nadczynność tarczycy, naczyniowe bóle głowy, nowotwory, cukrzyca lub może występować samoistnie. Niezłe pocieszenie! W tym roku w ogóle wyglądam fatalnie, wszystko jest nie tak jak powinno. Zdaję sobie z tego sprawę, że im człowiek starszy, tym ze zdrowiem gorzej i u mnie ta zasada doszła do głosu. Może muszę zmienić fryzurę?! Będzie łatwiej utrzymać włosy w jakimś ładzie. Do lekarza już z taką dolegliwością nie pójdę, dosyć mam leków, a więcej niż pewne, że zaordynują mi zaraz jakiś specyfik. Starość nie radość. Oto moja fryzura po kilku przemoczeniach. Nie noszę już na głowie żadnych czapek i kapeluszy, chodzę z białym parasolem w czasie upałów. Może kupić sobie parasoleczkę z koronkami, jedwabną i powabną. Będę stylową staruszką retro?

Lubię postęp. Ciekawa jestem jak będzie wyglądała elektronika za kilka lat. Teraz już można na smartfona ściągnąć aplikację tłumacza. Mówisz po niemiecku, a twój rozmówca dostaje gotowe tłumaczenie po polsku. Dla mnie to przydatna funkcja, gdyż mój zięć już nie wymiga się nieśmiertelnym – nie rozumiem! Co prawda są ograniczenia. Kiedy starałam się ustalić z rodziną co ma być na obiad, jako że gorąco i jeść się zwyczajnie nie chce, ale coś jednak jeść trzeba, i tłumacz uzgadniał to z moim zięciem, miał kłopoty pytając o kluski, pierogi i inne skojarzenia kulinarne, na knedle nie mógł wpaść. Ja jednak mogę podejść tłumacza też z innej strony jako teściowa…

Z odmianą jednak nazwy smartfon są pewne komplikacje i nie wiadomo czego się trzymać. Wsparłam się o profesora Miodka, który też jest w rozterce, ale przecież jakoś w tym pięknym języku ojczystym wysłowić się trzeba. Smartfonu czy smartfona, dla mnie forma smattfona jest lepsza, ale Word ciągle mi to podkreśla na czerwono. Co zatem powiedział p. Miodek:
Pierwszej osobie pytającej mnie o dopełniacz rzeczownika smartfon powiedziałem, że snując analogie do ustabilizowanych form telefonu, dyktafonu, magnetofonu, wybrałbym raczej brzmienie smartfonu, chociaż przysłuchujący się tej rozmowie kolega wyznał, że on używa smartfona. Kiedy zaś poruszyłem ten problem na zajęciach ze studentami, ci poinformowali mnie, że powszechny w ich młodzieżowym języku fon, czyli "telefon komórkowy", w drugim przypadku przyjmuje wyłączną postać fona (nie mam przy sobie fona, nie słyszę fona), dla nich więc naturalniejszy jest ciąg fona - smartfona z tą samą końcówką -a.
Wyszło więc na moje.
 
8 sierpnia 2018
Stanowczo jest zbyt gorąco! U mnie w mieszkaniu się tego po południu nie czuje, jednak na dworze jest okropnie. Ja jestem przez ten tydzień z wnukiem. Relacje są bardzo budujące. Mój wnuk to chyba najlepszy i najmądrzejszy członek naszego rodzinnego stadła. Oby tylko życie go nie wypaczyło, a ludzie nie skrzywdzili.
Dzisiaj musieliśmy trochę pochodzić po mieście i załatwić kilka spraw. Dotrzymywał mi kroku i nie zostawił mnie samej w ten ciężki czas. Wróciliśmy do domu zmęczeni. To jest okropne, mimo że mieliśmy wodę, chłodziliśmy się lodami i gdzie się dało jechaliśmy autobusem. Obiad był taki, aby się nie przejść – omlet z borówkami i truskawkami. Piszę o tym, gdyż znowu pojawiły się truskawki, a obiad nie wymaga stania w kuchni godzinami. Może komuś pomysł się przyda. Nie wychodźcie z domu bez potrzeby. Jakoś musimy to przetrwać. Nie napawa radością stwierdzenie meteorologów o nawracającej fali upałów i zmianie klimatu. Może ja, zataczając kręgi zamieszkania, przeniosę się jeszcze dalej na północ?
 
9 sierpnia 2018
Upał zelżał, gorąco, ale do wytrzymania. Pobiegłam z rana do punktu AGD, gdzie wczoraj zakupiłam gumowe kółko do maszyny do szycia. Maszyna jest w stanie rozkładu, staruszka jak ja, kółko się rozpadło ze starości i nici nawijam ręcznie. Szyję bardzo rzadko, ale coś tam niekiedy przeszyję, gdy trzeba. Zdecydowałam się na wydanie 6,50, ale kółko miało zbyt pojemny otwór i dzisiaj poszłam ze zdjęciem maszyny i poprosiłam o wymianę. Kwota zainwestowana w kółko nie może się zmarnować! Pani wychwaliła moją maszynę, jaka to dobra, chyba liczyła na to, że przyniosę ją do naprawy, ale nic z tego. Dopóki jakoś szyje, to będzie służyć, nikt w spadku jej nie dostanie, gdyż moje córki nie mają talentów w tej dziedzinie.
Zawsze jestem pełna podziwu dla przejść na dużym rondzie, za którym jest wspomniany punkt AGD. Łączą się tutaj przejścia z sześciu ulic i przedostać się z jednej strony na drugą wcale nie jest tak łatwo. Wszyscy prawie biegną ale i tak nie dają rady aby za jednym zamachem przedostać się z jednej strony na drugą. Samochody nie mogą w nieskończoność stać i czekać aż staruszkowie przetoczą się przez przejścia na zielonym. Trzeba dzielić przejście na dwa etapy, nie da rady się przeprawić przez wszystkie zielone światła za jednym zamachem nawet biegiem. Trudno, lepiej od razu przyjąć taką taktykę niż spieszyć się, a i tak trzeba dać za wygraną. Jakoś przeszłam, 6,50 nie zostało wyrzucone w błoto, a o tej porze to w spieczoną ziemię.  

 10 sierpnia 2018
Ręce to metryka kobiety w wieku schyłkowym. Nikt tego nie uniknie. Po wywczasach motylki u mnie się schowały, ale skóra wyschła na wiór. Codziennie po porannych ablucjach nacieram się obficie oliwką dla dzieci, ale to jest dosyć uciążliwe i dlatego chyba szarpnę się na jakiś specyfik do ciała nawilżający i szybko się wchłaniający. Należy mi się jako staruszce! Muszę wygospodarować na to fundusze. Budżet państwa siada, będzie gorzej niż za Gierka ze spłatą długów, ale co tam, ważne, że się rozdaje. Przykład idzie z góry, ja też się zadłużę, niech inni się martwią. Ćwiczenia zacznę wykonywać, gdy już rodzina umknie do swoich pieleszy. Będę uprawiać gimnastykę z nudów i aby zapełnić pustkę samotnych dni. Ale wy moje kochane staruszki już zabierajcie się do ćwiczeń, na panów nie liczę, oni zawsze są tacy, jak być powinni, w ich wyobrażeniach o sobie oczywiście! Tekst jest po rosyjsku, ale nawet nie znający języka zrozumie o co chodzi, a przecież można też włączyć tłumacza.

Dzisiaj rodzina wyjechała. Zostałam w domu sama z metrażem 46 metrów kwadratowych. Luźno i cicho. Trudno się przyzwyczaić. Trochę jestem zdenerwowana, gdyż jak na złość pokrętło w kabinie prysznicowej zaczęło przeciekać. Nie mogło poczekać, aż goście wyjadą?! Niedziela, nic nie da się załatwić. Woda ciurka i ciurka. Wezwałam doradców z pogotowia towarzyskiego, ale nic nie dało się zrobić. Oddzielny zawór jest do pralki, ubikacji, ale kabina ma wszystko wyprowadzone bezpośrednio i zaworu nie ma. Muszę zakręcić główny zawór, gdyż boję się wyjść z domu. Zalanie sąsiadów nie byłoby wskazane. Mam już tej kabiny dosyć, efektowna chińszczyzna. To już dziesięć lat i wszystko siada. Jutro od rana idę szukać nowej kabiny, nie mam już sił i serca to tej, ciągle coś się psuje, a przecież części i naprawy nie są tanie. Ta pójdzie na złom. Sprawdza się zasada, że do domu powinno się kupować proste, solidne urządzenia, taki chłam to tylko niekończące się naprawy i wyrzucanie pieniędzy. Nie jest mi to wszystko na rękę, ale nie mam innego wyjścia.
Na pocieszenie przyniesiono mi piwo orzechowe! Mnie, osobie stroniącej od alkoholu! Nie odmówiłam przyjęcia podarku, gdyż to naprawdę piwny rarytas. Powolutku sączę ten przysmak i nawet przestała boleć mnie głowa. Ze zdenerwowania taka przypadłość mnie niekiedy nawiedza. Na Wyspie Młyńskiej jest browarek i można nabyć tam gatunki piwa nie spotykane w sklepach w cenie też niespotykanej. Warto tam zajrzeć od czasu do czasu. Godne polecenia jest jeszcze piwo miodowe.  

 13 sierpnia 2018

Nie wiem, ach nie wiem, co będzie gdy słońce zniknie za horyzontem! Ziemia pogrąży się w cieniu nocy, a nietoperz we włosy wkręci się przechodzącej staruszce i krzyk rozedrze spokój osiedla. Wczoraj wieczorkiem poszłam na spacer. Wcześniej nie dało się z różnych powodów. Zachodzące słońce odbijało się w oknach wieżowca, a mnie w pierwszej chwili wydawało się, że to pożar, tak ostre to były błyski. Po chwili dopiero zorientowałam się, że w luce pomiędzy domami rozniecił blask zachód słońca. Wieczorami wychodzę rzadko, to pora dla sentymentalnych par, które lubią cienie, a ja staruszka nie mam już nic do ukrycia. Słoneczny blask dodaje mi odwagi.

Dzisiaj po uporczywych poszukiwaniach kabiny prysznicowej doszłam do wniosku, że jest z czego wybierać, to prawda, ale ceny są szokujące. Chyba muszę znowu ratować się ratami. Do świątecznej środy i tak nic się nie załatwi, wszyscy proponują mi terminy w następnym tygodniu lub pod koniec tego, nie montażu, tylko dowozu. Jestem zdana więc na główny zawór. Odstawiłam lodówkę, kuchnia wygląda jak przygotowana do przeprowadzki, i będę czekać. Póki co piorę, teraz już drugi wsad, pierwszy zebrany i ułożony na fotelu czeka na prasowanie w nocnych godzinach, gdy będzie chłodniej. Do jutra chyba się z praniem i prasowaniem uporam. Najbardziej "romantyczne" prace zostaną wykonane i będę odpoczywać na balkonie, gdy dojdę do porozumienia z pogodą. Życie staruszki jest naprawdę atrakcyjne! Szukam wzorców limeryków w internecie, ale każdy orze jak może i nic ciekawego nie widzę. Niby limeryk to takie małe co-nie-co, ale wymyśleć naprawdę zaskakującą puentę wcale nie jest łatwo. Kasia przysłała z Korfu jeden okolicznościowy, ja nic nie spłodziłam, gdyż wcale o tym nie myślałam. Czasu nie miałam.

Małże oblepiły jej biust obwisły.  

Mam nadzieję, że mi współczujecie w moich doświadczeniach łazienkowych. Z kim rozmawiam, to każdy ma coś do dorzucenia w tej dziedzinie, tylko ja  do tej pory byłam niczego nieświadomą staruszką. Musiałam widocznie się przekonać na swojej skórze, aby potwierdzić tezę, że każde naprężnie szkła hartowanego daje takie właśnie wyniki. Ta połówka drzwi otwierała się oporniej, to fakt i stało się. 

20 sierpnia 2018

Rozpoczynam rehabilitację. Dwa tygodnie gonitwy! Spędziłam dwie godziny w przychodni. RODO działa! Nikogo nie wywołuje się po nazwisku, dostałam numer i biegam od zabiegu do zabiegu z numerem. Nawet mi się to podoba. Gimnastyka mnie dobija, godzinę wymachuję nogami. Czułam się wykończona po powrocie do domu, tak to już jest po pierwszym dniu tak intensywnego ćwiczenia. Najbardziej podobają mi się ultradźwięki na moje sterane rączki. Poczułam poprawę już po pierwszym zabiegu. Panie rehabilitantki mają niezły kołowrót. Nie zazdroszczę. Leżałam sobie i myślałam o niebieskich migdałach. Wybiła mnie z tego stanu pani, która zawołała do pacjentki – „proszęm” zapraszając ją do kabiny. Takiego wykonania jeszcze nie słyszałam, ale było to chyba przejęzyczenie, gdyż później było już ładne „prosze”, tak jak powinno się wymawiać proszę, dziękuję. Nie znaczy to że jestem językoznawcą, ale na te wyrazy jestem wyczulona.

W domu poleżałam sobie na „klocku” drewnianym, kręgosłup się wpasował w swoje tryby, przestał boleć i zabrałam się do przygotowania obiadu. Dzisiaj jak na złość zaplanowałam pasztet z cieciorki. Szczęście, że rano ugotowałam namoczoną wcześniej, gdyż chyba sobie nie dałabym rady, aby zdążyć na czas. Na dodatek musiałam smażyć aronię z jabłkami, które dostałam od działkowiczów, a zamrożoną aronię wyjęłam rankiem nie przewidując takiego natłoku prac. Jabłka obierałam już w czasie filmu „Korona królów”, rzewnie płacząc nad losami monarchii. Chyba zbytnio jestem przywiązana do tej epoki. Jedno mnie uderzyło w zachowaniu królowej Jadwigi. Kiedy zdecydowała się zostać zakonnicą, nie mogła przeboleć, że król Kazimierz nie stawił się karnie na uroczystość. Szczęście wielkie, że królowa węgierska, jej córka, zdążyła dotrzeć na czas. Nic się na tym świecie nie zmienia, królowa czy wieśniaczka, w każdym czasie, epoce, kraju - bliskim czy odległym, oczekuje wsparcia swoich dzieci w najbardziej szalonych pomysłach, jakie jej przychodzą do głowy. Bardzo mnie to ubawiło. Współczuję swoim dzieciom, a równocześnie im dziękuję, że zawsze wspierają moje pomysły, mimo, że nie piastuję korony królewskiej. To było super. Humor mi się poprawił i wykonałam wszystkie zamierzone na dzień dzisiejszy prace. Hydraulika będzie się wlokła, gdyż serwisant przyjdzie dopiero w środę, jak dobrze pójdzie, ale może się to też odwlec. Na wszelki wypadek kuchnię dostosowałam do sytuacji, jako że muszę mieć nieustanny dostęp do głównych zaworów. I tak dzionek dobiegł końca.